เมล็ดพันธุ์แห่งความรัก
หญิงชราคนหนึ่งนั่งรถไฟไปยั
วันหนึ่งมีคนถามเธอว่า คุณกำลังทำอะไรหรือ
เธอตอบว่า “ฉันโยนเมล็ดกุหลาบ” เขายิ้มเยาะ “เมล็ดอะไรนะ”
เธอตอบว่า “ใช่..เมล็ดกุหลาบ เพราะฉันมอง จากหน้าต่าง และเห็นว่าข้างถนนดูมืดมน ไร้ชีวิตชีวา ฉันเป็นคนที่ชอบเดินทาง ฉันอยากให้ดวงตาของฉัน เพลิดเพลินด้วยสีสันของดอกไม้”
ชายผู้นั้นหัวเราะเยาะในคำพู
“ฉันไม่คิดอย่างนั้น ดอกไม้จะเติบโตได้อย่างไร บนทางรถไฟ”
เธอตอบว่า “ใช่…ฉันรู้ว่าเมล็ดกุหลาบ มากมายต้องสูญเปล่า แต่บางเมล็ดก็ตกลงบนพื้นดิน และเมื่อวันนั้นมาถึงดอกไม้
หญิงชรากล่าวว่า “ฉันทำในสิ่งที่ฉันมีและทำได้ และต้องมีวันที่ฝนตกลงมาบ้าง”
ชายคนนั้นลงจากรถไฟโดยคิดว่าหญิ
หลายวัน หลายเดือนผ่านไป ชายคนนั้น กลับมานั่งรถไฟ ขณะที่เขานั่งอยู่บนรถไฟ รถไฟ กำลังแล่น เขาเหลือบไปเห็นดอกไม้ที่เติ
ชายคนนั้นคิดถึงหญิงชรา เขาพึมพำกับตัวเองว่า “ดอกไม้เติบโตขึ้นแล้ว แต่จะมีประโยชน์อะไร หญิงชราได้ตายจากไปแล้ว เธอไม่ทันเห็นความงาม ดอกไม้ที่เธอปลูก”
ขณะเดียวกัน ที่นั่งข้างหน้าของชายคนนั้น เขาได้ยินเด็กสาวพูดกับพ่
เธอพูดว่า “พ่อ ดูทิวทัศน์ที่สวยงามนี้ซิค่ะ ดูดอกไม้เหล่านี้ มันสวยงามเหลือเกิน”
ชายหนุ่มจึงตระหนักรู้ถึ
จงพยายามกระจายเมล็ดพันธุ์แห่
แม้จะไม่ได้รับการขอบคุณย้อนกลั
